Derin Öger Şiirleri - Şair Derin Öger

Bir tahta ev
Doğduğum yer
Tozlanmış büyük kapısı
Yağmurlarla güvercinlerle lekelenmiş çatısı
Gri bir donukluğa bulanmış
Hani dilleri olsa konuşacak camları

Çocuktum
Rüzgarları yeşil bilirdim
Yoncalar çizerdim taşlara
Masumdu dileklerim dudaklarımda
Her gece bir ertesi günü çağırırken
Gözlerimden güneş damlardı rüyalarıma

Yürektedir duygular dağ misali
Ak desen ne yazar kara desen kim bozar
Gökkuşağı gibi sanki bir devir sarar da içini
Bir yakamoz pırıltısı parlar yanar döner söner
Ne bahar ne sonbahar ne ılık bir rüzgar
Gerçek olan asırlık bu duygular

Zamanı bırak
Nehirlerce aksın
Ayların yılların saati olmasın
Yağmurdan sonraki gök kuşağının altında
Gözlerim gözlerinin
Kalbim ellerinin sıcaklığında kalsın

Göz görmez gönüldür beklemede
Aşk kapısı bir gün duvar olur önünde
Sevendir yüreğini serer aşkın merdivenlerine
Yatak yorgan yastık halı yerine
Donuk gülüşüyle koyar sevdasını orta yere
Zulüm üşüşür yaş çiseler gözlerinde

adını sevmişim
ağzımda güzel duruşunu
gül kırmızı nefeslerle
mavi gecelere hece hece fısıldayışımı

ay parlarken üstümde

Sevmek ilahi bir emirmiydi
Battı kalbime iğne gibi
Bir tılsımlı dokunuşun uğruna
Ne öpücükler kondururum nazına

Dudağındaki sevgi sözcükleri

İstersen seni benden
Şuramda bir ağrı duyarım
Veremem bendeki seni sana
Bak duruşun nasılda yakışmış içime dışıma
Seni seviyorum ufuklar ardınca yollar boyunca
Varlığına yokluğuna aşığım sana

Deniz derya senmiydin
Kucağına yıldızlar boşalan
Sırılsıklam gözlerimi
Yakamozlarıyla tutuşturan
Delişmen sularının koynunda
Dalgalarınla oynaşan

Bağrıma bastım
Pervasız hayalini
Alnımın yazısıdır diye
Salındı durdu gözlerimde
Gezindi yaralar üstünde
Bir türlü gelmedi gönüle