Derin Nehir Şiiri - Laci Gece

derin nehirlerin ölü sularında yüzüyor cesedim bu sabah!
gemilerin dumanı da ne kadar isli.
balıkçılar coktan yol almış açıklara.
kimi serpme atmış, kiminin zarganaya düşüyor gözü!
işte gene yabancı bir gemi..
ne tayfalar umurumda, nede ömrü ben gibi gemisini yüzdürmeye çalışmakla gecen kaptan!
banane taşıdığı buğdaydan.
benim gemeim derin nehirlerin ölü sularında battı!
bir kasırgaydı açtığımda gözlerimi deniz.
ölüm kervanları kurmuş daldalar sıra sıra, dizi dizi!
laz balıkçının kemençöesinin nağmesinde horon tepip
agopun meyhanesine uğradım akşam üstü,
gemiden takılan üç beş tayfa yanımda.
coktann demir atmıştı gemi yalnızlığa.
mahalle pazarı kurulmuş bu kentte bu gün.
üç beş elma çaldım tezgahtan.
hani senin sevdiğin kırmızılardan!
ağzım sen oldu miğdene indirdim elmaları.
ne sarhoşluğum kaldı ne başıbozuk düzeninmin iniltisi!
nede gömleğimdeki şarap lekesi!
şimdi gemimde demir, dümen, filika...
bildiğin ne varsa harap olmuş.
şimşekler göğü yardı bi anda.
parcaladı bütün maviliğin bulutların.
çok üzülmüş olacaklarki hemen ağlamaya başladılar ürkek bulutlar...
yeşile bürünmüştü gece!
dalgalar beyaz öpüşlerini fısıldıyordu usulca kulağıma!
görülmemiş bir inlemeyle ağlıyor bu gece kemanın telleri,
ahh ayrılık yaman ayrılık diyor son nağmesinde!
aylarca sürklemiş olsa gerek dalgalar beni!
ama ne azgın boğaya benzeyen dalgaları,
ne tutulduğum fırtınayı,
nede en son nerde olduğumu hatırlıyorum.
ağzımda mayhoş bir elma tadı var sadece!
tek bildiğimdse ömrümü vereceğim bi sevgilim vardı..
sevgili afroditim! ! !
belliki derin nehirlerin ölü sularında yalnız değildim...
gümüş geneşler, inci dalgalar, mavi gökler,
kokan insan leşleri bu kenette var çünki! !