DERİN KUYU
Elimi attım döşüme
Yürek kuş gibi çırpınır
Her gün giriyor düşüme
Uykum bölünür kırpılır
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
akıcı güzel bir sevgi şiir olmuş.kaleme sağlık
Düşen bilir o derin kuyunun derdini. Yine de çıkmak ister mi gerçekten, yoksa bile isteye o kuyuda kalmaya gönüllü müdür yürek tartışmak gerek.
Güzel, anlamlı ve duygu yüklü bir şiirdi. Kutlarım Metin Gürbüz Bey.
Kalınır bence o kuyuda..
Tersine dönene kadar, durum...
Güzel şiir.. Kutlarım Öğretmenim..
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta