Derin koyu bir mavi akıyor kalemden bu gece

“hiçbir şey
topal günlerin uzunluğuna benzemez yokluğunda”
diye yazıyordu adam gönül güncesine

derin koyu bir mavi akıyor kalemden bu gece
mavinin koyu karanlığındaki ışığın gücüyle

yazıyor adam gönül güncesine
yazıyor ve diyor ki

sen yoksun ya
olma ihtimalinin bile gün geç tikçe tükendiği yarınların
gittikçe ağırlaşan kokusuyla nefesi ensem de
yaşam gücümü tüketircesine

hele akşam olunca
bir hüzün süzülür pencereden odama

mumlar yanar karanlığa inat
aşk-ı ışıkla

birde ben senin aşkınla

perdeler bir ayıbı örter gibi
flört eder kanalıkta mum ışığıyla

bense senli düşlerle
yalnızlığım ki çırılçıplak karşımda

her ev kendine kapanır
kendini yaşar tüm gece boyunca

ben yaşayamadığım senin sevdanla
açılır yayılırım alemlere

sen dahil kimse bilmez

bir tek aşk ile sema eden meleklerden başka

gönül güncesinde tutulan son kayıttır beklide bu aşka

derin koyu bir mavi akıyor kalemden bu gece
mavinin koyu karanlığındaki ışık tükeniyor sesizce