Sazın tellerinden çıkan nağmeyle,
Bugün yine yürek derin inledi.
Yazın yellerinden yakan değmeyle,
Tüm yaralarımdan irin inledi.
Dilin söyleyemez ellerin yazar,
Balla beslediğin yedikçe azar,
Yağmur gibi gözden sellerin sızar,
Dağılınca duman serin inledi.
Yusuf mektebinde yüreğim pişti,
Elinden tuttuğum bendini aştı,
Yardım istediğim gururdan şişti,
Kapıdan hayali birin ünledi.
Yusuf kuyusunda yılandır dostun,
Nefsim seni insan kılandır dostun,
Fani dünyada kul yalandır dostun,
Her ahtın da kabir yerin dinledi.
İnsanlık arayan sürüyle, koçsuz,
Bir dünya isterdim yoksulsuz, açsız,
Dursunî yollanır çorapsız, taçsız,
Arkamdan söylerler yârin ünledi.
Dursun Yeşil –2008
Dursun YeşilKayıt Tarihi : 7.4.2015 06:48:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Dursun Yeşil](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/04/07/derin-inledi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!