Huzura erememiş bir yudum arı sudan,
Ölümler yakalamış yakıcı nefes gibi.
Günde kaç kez tattığı o geçici uykudan,
İrkilmişler aniden haykırıcı ses gibi.
Büyüdükçe büyümüş derin hislerle insan,
Manalı ağlayışla girmiş tüm gecesine.
Kırık tahta üstünde uzandıkça uzanan,
İç içe derinleşen aşkın bilmecesine.
Siz uzaktan-uzağa bakıpta seyretseniz,
Çizgisinde bu çağın yitirilen insanı...
Ömrünüzün sonunda kalmayacak hiçbir iz,
Diriltin, diriltiniz ölen bütün zamanı...
Manalı ağlayışla girmiş tüm gecesine,
Taşınamaz başıyla kapanmış secdesine...
8 Eylül 1978, Bursa
Ali AkçaKayıt Tarihi : 31.3.2017 16:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
1978 yılında üniversite birinci sınıfta yazılmıştır.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!