Ümit ederek daha nereye kadar yaşayacağım bilemiyorum
Sebebini bilmediğim hep derin düşüncelerde
boğuluyorum
Zamanım ve mekanım artık bir biri içinde eridi
Güneş ile ayın hüzünlü tiyatrosu bu gece yine bitti
Ne kadarına hükmediyorum hayatımın belli
belirsiz
Her doğan güneşte bir gün daha yaşlanıyorum
Nicedir bekliyorum bahar gelecek çiçekler açacak Solmuş güllerimde tomurcuklar açacak
Silahlarım bir bir tükeniyor
Zamanım ve hayatım beni terk ediyor nedensiz Savaşmaya çalıştıkça bocalıyorum
Beyhude olan acılar yerini sevince bırakacak
Umudum yerini zafere bırakacak
Gün geçtikçe sönüyor ümidimin ateşi
Yaramıyor zihnim bu dipsiz denizi
Cephelerim bir bir yarılıyor
İçimde bir fırtına kopuyor
Renklerim gözünde soluklaşıyor
Göremiyorum ben artık
Ayrıt edemiyorum seni, kendimi
Kayıt Tarihi : 18.7.2021 18:01:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!