Derin Dup Dup Ve Heyecanlı Tık Tık

Aşkın kürsüsünden göremeyenler,
O’na ‘’Sen yoksun! ’’ dediler.
Onlar; ‘’Aşk kuzursuzluğa olandır.’’ kanaatindeydiler.
Oysa son çağında bir tırtılın
İpeğe olan hasretinden, bile bihaberdiler.

Aşkın türküsüne binemeyenler,
O’na ‘’Sende ezgi durmaz! ’’ dediler.
Onlar; ‘’Aşk sürekli konuşur.’’ fikrindeydiler.
Oysa dili kesilen bir kumrunun
Çığırdığı ezgilerden, hep eksiktiler.

Aşkın namelerini dinleyemeyenler,
O’na ‘’Sen acıtırsın! ’’ dediler.
Onlar; ‘’Aşk’ı yakalarsa yaralar.’’ bildiler.
Oysa kızılgöz yavru yılanın bile
Isırığı kanatmaz anasını, bilemediler.

Aşkın kuyusuna inemeyenler,
O’na ‘’Senin dibin kara! ’’ dediler.
Onlar; ‘’Aşk sararsa yutar.’’ diye dillendiler.
Oysa karanlığa ne ağıtlar yaktı yarasa.
Sesin desibeli bir güzelde saklıydı, dinleyemediler.

Aşkı yazıp pazarda satamayanlar,
O’na ‘’Sen satılıksın! ’’ dediler.
Onlar; ‘’Aşk satılabiliyorsa yoktur! ’’ bellediler.
Oysa tezgahlarında ‘’Aşk yok’’ duruyordu
Kimseye itiraf edemediler.

Aşkın köprüsünden geçemeyenler,
O’na ‘’Üzerine okyanus örtülmüş! ’’ dediler.
Onlar; ‘’Aşk çok derinde.’’ zikrindeydiler.
Oysa dilini yutan bir geçenin
Seslenemediği büyüden, habersizdiler.

Aşkın saydam gölgesine dokunamayanlar,
O’na ‘’Sende kalp yok! ’’ dediler.
Onlar, ‘’Aşk’ta yürek yok.’’ tan değindiler.
Oysa sigarası dükkanında bir filozof
Dup dup ve tık tık demişti, yetişemediler.

Aşk hep birden seslendi eziklerine:
’’Çekin kirli ellerinizi yeter! tarihize derinirim.
Gömerseniz beni eksiklerinize, nimetimden yerinirim.
Çünkü şimdi; zayıf iki kız çocuğu gibi, dizlerim...’