Derin, Coşkun, Turkuvaz

En berrak su gibidir sevmek,
Derin, coşkun, turkuvaz;
Çağlarsın derinden derine,
Sonra süzülürsün topraktan,
Kaya yarıklarından süzülürsün,
Berrak pınarlardan taşar,
Dip kuyularında birikirsin,
Oradan çiçeklere otlara yeşile,
Bir döngüdür bitmeyen,
Çağlarsın coşkun nehirlerden engin denizlere,
Engin denizlerden sonsuz okyanuslara,
Kimi zaman bulut olursun,
Yağarsın tatlı bir nisan yağmuru gibi,
Kimi zaman dinmeyen ıslak bir fırtına,
Hem şevktir hem bitmeyen arzu,
Ve perçinler her dem,
Şimal rüzgarları işlemez çıplak ruhuna,
Hançerlerin en hainleri bile,
En büyük ihanetle lime lime doğrasalar seni,
Hissiz kalırsın,
Sağır olur duymazsın,
Seversin de,
Belki sevilir, belki de sevilmezsin,
İki ihtimaldir sevmek,
Bir ihtimal,
Dalarsın en asude bahar ülkelerine,
Eteklerin zil çalar,
Mutluluktan uçarsın,
Dolaşırsın, koşarsın alabildiğine Cleopatra Kumsalı’nda,
Mavi yeşil denizlere,
Başın göğe erer,
Gönlün ferahtır,
Gözün aydın,
Güler gözlerinin içi,
Duygular sel olur sere serpe,
Bir ihtimal,
Küsersin tanrılara,
Feleğin tekerine çomak sokar, tükürürsün;
Fuzuli olursun çalmaz kimse kapını badısabadan gayrı,
Ve yanmaz sana kimse ateşidilden özge,
Nazım gibi yitirirsin Yedi Tepeli Şehir’de gonca gülünü,
Ve Sezar’ı hançerlediği gibi,
Ani ve beklenmedik bir vuruşla hançerler seni sırtından Brütüs,
Dersin: “Hem kavuşabilmiş mi ki Ferhat Şirin’ine,
Kerem Aslı’sına,
Mecnun Leyla’sına”,
Sakın “Taşıyamam.” da deme bu acıyı yüreğimde,
Ferhat nasıl taşıdıysa ve Mecnun ve Kerem;
Sen de taşırsın,
Gölgeli sarı saçlarına,
Ürkek ahu bakışlarına,
Senden kaçışına yanarsın,
Bir yangından kaçar gibi kaçışına,
Ağlarsın, yanarsın, yakılırsın,
Tutuşur yanar da kül olursun,
Ama yaşarsın,
Yaşayamam deme
Hissiz kalırsın,
Dilin lal,
Öyle veya böyle,
Onunla veya onsuz,
Ama bir tek şeysiz yaşayamazsın,
Aşksız…
Çünkü en berrak su gibidir sevmek,
Derin, coşkun, turkuvaz.