derin çatlaklar var artık ruhumun karanlık odalarının boyasız duvarlarında
garip bi şekilde sızıyorum o çatlaklardan artık
kaçmaya çalışıyorum kendimden koşar adımlarla
inanmıyorum çoğu zaman bunu yapabileceğime
ama yinede deniyorum işte
bitmez tükenmez bir hevesle
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta