Derin Çatlaklar Var Artık Ruhumun Karan ...

derin çatlaklar var artık ruhumun karanlık odalarının boyasız duvarlarında
garip bi şekilde sızıyorum o çatlaklardan artık
kaçmaya çalışıyorum kendimden koşar adımlarla
inanmıyorum çoğu zaman bunu yapabileceğime
ama yinede deniyorum işte
bitmez tükenmez bir hevesle

ne varsa bana öğretilen çocukluğumda
unutmak için yaşıyorum aslında
çığlık atıyorum bazen
duyuyor musun?
seni beklerken.
seni beklemek istemiyorum aslında
ve bana dönsen de ben gitmeye başlayacağım artık
yine kendimden kaçar gibi
bu sefer senden kaçacağım
nereye gittiğimi bilmeden
bir çıkmaz yol arayacağım
durabilmek, durdurabilmek için kendimi
ve öyle inandırmışım ki kendimi çıkmaz yolların olmadığına
sürüklenip duracağım
o yoldan o yola
.....