Ya Rab…
Derin bir hüzün var sinemde
Her ne kadar sabredip ve aşikâr eylemesem de
Yakınım ve etrafımda ki insanlardan azimle gizlesem de
Bahşettiğin ve nimet olarak nasiplendirdiğin imkânları hesap edince
En ücra köşede, sefil ve boynu bükük bir şekilde, mahzunluğun her sahnesinde
Umutla beslenen, hüzünle tebessüm eden, bahtına tekâmül edecek rızkı bekleyenleri düşününce
I
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
Devamını Oku
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta