Derin ayrılıklar… Şiiri - Sabri Ceyhan

Derin hendekler atarlar yüreğine,
Bir uçtan bir uca,
Bırakıp gidenler.
Kapatmaya gücün yetmez,
Atlamaya korkarsın.
Sorgusuz sualsiz kalırsın,
Bir el atsa dersin,
Yeniden yeniden olurmu ki acaba.
Sonra bir ses haykırır yüreğinden
De get,
Şiir gibiydiler,
Oysa,
Şiir yazılan da gitti, yazılmayan da.
Bir şarkının nakaratı gibi dolandılar dile,
Okunan da gitti, okunmayan da…
Artık,
Ne şiire, ne şarkıya açsındır,
Yazmaz, dinlemezsin.
Yırtıp atasın gelir,
Kıyamazsın,
Kan ağlayışlarına…
Bitmeyecek gibi görünen,
Bir iki güzel güne,
Birkaç tatlı söze,
Kanar, aldanırsın…
Hayat,
Dayatsa da zorlukları,
Hatırlatsa da anıları,
Açılan hendekden daha derin iz bırakmaz yüreğinde…
Yaşam,
Heyecanla beklenip de
Alelacele açılan zarf gibi,
Yırtılmıştır artık birkaç yerinden…
Gidenler,
Dizeleri de alıp gitseydi dersin,
Yüreğindeki ses haykırır,
Değseler di onlarındı
Ama artık hiç kimsenin değiller…/Sabri CEYHAN