Derin Aşk Şiiri - Hakan Kılıç

Gözlerimin içine sakladım sözlerimi
belki his ile okur diye
yasakmı sevmek bana kan gölü ruhum
Zorla olmaz zorlamasan olmaz
Bir delik kova uğraşırım dolmaz

Ne yapmam gerek çıldırırcasına
Atamam üzerimden bir beden üzeri değilki
Ne bir kir ne bir çıkacak elbise
ruhuma yapışmış içimde kopan fırtınada
üflerim güzelliğine güzellik almaz
tut derim elimi yanaşmaz kalmaz

Çıkmaz bir yolculuğa dönüştü
Bu hayat kervanından ayrı
Kayıp bir çöl muzdaribi
Şanssız bedevi olan ben
Seslenirim gül yüzlüm duymaz
Bu gönül başkasını yerine koymaz

Ne bu ben bana laf dinletir
artık nede ben bana teselli
Hani ferman misali örneklemeler vardır ya
işte böyle karmaşık evetsiz hayatım
Sinirsel bir uyuşma bedenin bu bene salmaz
Üşürüm ısınmak ister bu ben ruhuna sarmaz

Giderim bu diyarlardan kalbime gömer
Hiç kalansız sıfır olur etkisiz bir yaşam
Dolanır divane caddelerde tehlike arzeder
Bana benden başkası korku vermez bir vakit
Yazarım durmaksızın sanmaki yazmaz
Çırpınışa fayda yoktur artık istenmezse kalmaz

Artık yoldaşım olur o an
leylasını arayan mecnun
şirin için dağ delen ferhat
Aslısına aşık Kerem
Ne olur gülyüzlüm gürle
alev alev olan bu bene
kaybın olurmu bir dene
sağnak ol kuruyan dudaklarıma
nemi olur parmakların
kararan gecelerimi aydınlatır o zaman
Sihirli sözcükler dökülürse gözlerinden
Benim gibi bir bakmaya çalış
benim seni saran aşk dolu bakışlarımla
Bak o zaman ruhumun mağmasına ineceksin
Korkma sana zarar vermez bu ateş
kristalleşmiş buz kalıpları olan yüreğinde
Bir sıcaklık olarak görürsün o zaman
baktığında
benim yangınım farkına varırsın o vakitte
yaktığında...