Derin Aşk Şiiri - Yavuz Bayram Çalışkan

Aşk ansızın geldi o gün,
Yangın hayaller savruldu özlemlere.
Delice bakışların vahşiliğinde cilveleşti gözlerim,
Sevginin öpüşü sardı bedenimi.
Zarafetin azgın sularındaydım.
Sevgi bağını sular basmıştı,
Ben seni bağrıma basmadan.
Gözyaşlarını ellerimle sildim,
Bir tatlı ağlayıştı bu.
Çekinmeden sokuldum,
Öpücükler kondurdum,
Ellerini titreyerek öptüm,
Seviyordum hem de delicesine.
Ömür sükunetinin barınağındaydım,
İsteklerimin akşamındaydım,
Derin bir soluk aldım,
Yaşadığım sadece gerçekti.
Kaderle yüz yüze gelmiştim,
Genç bir kıza tutukluydum.
Ay ışığı altında yakalanmıştım yağmura,
Bir tuhaf aşık olmuştum.
Uğruna ölmeyi göze aldığım günler başladı,
Rıhtımdan ayrılan gemide neler yoktu?
Yalnızlıklar, acılar, elemler, kederlerle gidiyordu.
Son etkileniş kervanındaki bu yolcu,
Sevdalar şehrine biletliydi.
Ömür girdabında sevda yolları,
İncecik özgürlüklerle kucaklaşıyordu,
Savrulup gidiyordum gün batımına.
Aşk sarhoşluğunun bulanık sisleri aydınlandığında,
Bakışlar ne de uzun seyredilirdi,
Deniz kokulu yumuşak bahçede.
“Yalvaran gözlere aldırın, lütfen susmayın,
Konuşun, aceleciliğimi bağışlayın.
Sadakati sevgide, aşkı sende mi buldum?
Ruhumun derinlerinde yankılanan sevincim,
Yeni bir bahar dönemecinde mi konaklayacak?
Bil ki güzelim; yaşanan en mutlu son olacaksın.
Yıllar berrak sular gibi akıp gidecek
Ve ben gülün özüne dem olacağım.
İnmeyeceğim aşılması mümkün olmayan zirvenden,
Gözlerinde doğdum, yüreğinde yaşayacağım.
Seni şiirlere yazdım, tarihe anlatacağım.
Vereceğin bir söz ile çok mutlu olacağım,
Sarı çiçeklerin içinde ömür boyu kalacağım.
Dudaklarımı ısırıyorum ama söylemek istiyorum.
“Seni Seviyorum” demek ne de zormuş be!
İsteklerim dağlarla anlatılmaz.
Hayal bahçelerimde sevgiler yetiştiriyorum.
Özlemler çekersem keder artacak,
Mor menekşeler de gün olup kararacak.
Mahrem karanlıklar yanaşmıştı limana,
Beyaz köpüklü dalgalar teslim etmişti kendini vurguna.
Tepelerde rüzgarla oynaşıyordu kır çiçekleri,
Yosmaca gülümsüyordu kader.
Deliliğin bir benzeriydi belki de.
Günahlara batıp çıkmak haz veriyordu bedene.
Düzensiz soluklar hayatla dalga geçiyordu.
Kimseye sezdirmeden giriyordum ruhuna.
Belki de tek gerçeğim oydu.
Aşkın telaşıydı yaşanan...