Mehlika!
Derk/en derin mana
Ki bendedir en dipsiz kuyu
Meh/lika yüzün!
Bir anlamsız sükût.
Vurguna sebatsızım, menfez gerek
Afaka yansıdı en derinim.
Temas ettim- asi -savruldu rüzgâr,
Ağardı mavi sanat, tuvale bulandı.
Hiçlik olup kambur -indi- dağ.
Karanlığımı uzattı kaç/an gün/eş.
Mehlika bilsen anlamını,
Ruhum çıkar hecelesem.
Vakitsiz düştün alnıma,
Olmayan iki mekânım söndü.
Üfürdüm, ölet idim, kapandı çerağ,
Belirdi manzara aynı mah/zen.
Çöktü sağır ses, umar/sızım.
Irağına ama gözlerim,
Çapağını silmeden
Bir derin nağme
Mehlika derk/en…
Temmuz 2005
Kayıt Tarihi : 5.9.2011 22:44:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!