Derin Şiiri - Dağlar Özügüç

Koşan bir atın derin soluğudur
Yüreğimde yaşadığım şu yoğun heyecan
Her nefeste yer gök buğulanıyor
Ama kimse duygu derinliğine inmek istemiyor
Yüzeysel sevgilerin rahatlığı cezbediyor
Aşk sarmaşığını gel de sen sök yüreğimden
Kedi karda kendi izinde gidermiş
İnsan yıllarca arkasından gittiği
Hatalarını inkar edermiş
Yelkenli neden oturdu kuma?
Bir kırlangıç girdi derin uykuma
Haber ver gelsin tüm gemiler köhne rıhtıma
Mavnalarda müthiş bir heyecan var
Matemin gölgesi düştü ruhuma
Bir anda geçti gitti bir hasta kuş
Harap gönülde türedi boynu bükük bir baykuş
Umutsuz kaldı biçare gönül biraz sarhoş
Uçamaz artık kanadı kırık bir kuş
Vur neşteri kuşun körpe yüreğine
Göç yolundan geri kalmış
Duyguların dibinde kararmış
O sadece zavallı bir kara kuş