Derim ki! Şiiri - Mehmet İslami

Yaprak düşmez su akmaz ak demeyince Mevlâ
Hikmetine binâen Hasbünellâh, lâ Havle
Ni’mel Mevlâ ve ni’mel vekil denilen kavle
Sarılana Mağara samanlıklar yurt olur

İslâma inanmayan şeyin doğrulmaz başı
Kulağı mühürlüdür hemde yıkıktır kaşı

Acizâne derim ki: Hablûllâh’a yapışan
Cehennem müptelâsı olduğundan apışan
Gibi olurmu yâhû, Ona Ellâh’tan nişân
Altı ile hemhâldir dört üzeri dört olur

Ruhlarını taşırlar cennetin yeşil kuşu
Amelleri takvâ’yla İhlâs, Hudû ve Hûşu

Nerde ki ülkelerin her mevsimi sert olur
İklimi sert yerlerin yiğitleri mert olur
Ülkeye dikilenler her birisi hırt olur
Çakmalar yüreğine Dadaşlarım dert olur

İSLÂMİ’ye; münâfıklar münkerler bakar şaşı
Böyle dönmeler çıkar kaldır altından taşı