İçli bir sevda türküsü mırıldanırdı dudakların
Saçlarını savururken.
Gözlerinden nehirler geçerdi,
Seni seviyorum derken
Ağaçlar yemyeşil,çiçek çiçek..
Ve ellerini tuttuğumda
Çıkarsız bir yangıdan başka bir şey değildi bizim sevdamız..
Zaman zaman söner ve yine alevlenip dönerdi bize…
Sessiz,gözleri kapalı, uzak….
Çok uzak gülümsemeler getirirdi,
Soğuk kış sabahlarının ardından sıcacık yatağımıza..
Zamansız açan bir kış çiçeği gibi anlamsız…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!