Derib külekler Şiiri - Sevinc Arzulu

Yağışdan ayrılıb qara gedirlər,
Geyinib tül kimi xara, gedirlər.
Haradan gəliblər, hara gedirlər,
Zamanın özü tək qərib küləklər.

Xəbər göndərərlər qovaqlar ilə,
Gələr yağış-qar tək qonaqlar ilə.
Tökülən sapsarı yarpaqlar ilə,
Çölə qızıl xalı sərib küləklər.

Gah sola boylanar, gah da ki sağa,
Qoymaq ki səmadan od-alov yağa.
Bağbandan iznsiz girib də bağa,
Meyvənin yaxşısın dərib küləklər.