Dereye Ağıt Şiiri - Namık Kemal Özdoğan

delice akıp nice kayaları oydun
dağların arasına kendini,
bir ressam gibi koydun.
nice mahlukata hayat oldun.
şimdi bin celladın
kirli eli ensende..
su uyur düşman uyumaz
derlerdi de inanmazdım;
düşman uyumadı
seni uyur buldu.
şimdi seni yatağından alacaklar
çırılçıplak,dağlara çıkaracaklar.
ordan aşağı salacaklar
izleyip keyiflenecekler
seni hiçe sayacaklar.
bin yıllardır nelere hayat verdiğini bilmeden
dağların arasında,vadilerde,
nakış gibi
kıvrım kıvrım işlemelerini görmeden
çarkları çevirmeni isteyecekler.
öyle hüzünlü bakma
istersen buza kes kendini
bir daha akma
ama bizi öksüz bırakma..
artık eskisi gibi akarmısın
yüzümüze bakarmısın
bilmiyorum.
boğazını sıkıp
kesecekler seni.
kurbanlık bile değilsin derem
öyle olsan,
oluk oluk kanın akardı
içimiz,ciğerimiz yanardı
fakat kutsallığına inanır
kanardık...
şimdi tesellimiz de yok
sen de yoksun.
bundan böyle
gözyaşların sular bizi..

Macahel-2009