Coşkun akar karlı dağın deresi,
Kışın soğuk olur, elle içilmez.
Gonca vermiş derler yârin yöresi,
Dereden geçilir, yârdan geçilmez.
Köprüler yıkıyor, bentler aşıyor;
Hele bir civanım bahar gelende.
Gör ki hasretinde neler taşıyor,
Bağrını coşkunca sele verende.
Dereler, dereler kıvrım kıvrımdır,
Sevdâya uzanan yollar misali.
Her bahar tutuşan benim bağrımdır,
Çoban ateşinin dağdaki hâli.
Dereler toprağın bereketidir,
Dağlardan beslenip iner ovaya.
Yeni doğumların hareketidir,
Her canlı muhtaçtır bir yudum suya.
Gülde koku, varsa buğdayda başak;
Hasretin vuslatla buluşmasıdır.
Boşluk yok âlemde, güne iyi bak,
Yokluğun varlığa kavuşmasıdır...
11.12.2013 Fatih-İST.
Enver ÖzçağlayanKayıt Tarihi : 11.12.2013 14:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kışın bir yönüyle beynimdeki özetidir.E.Ö.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!