Kalem içine sıkışan yeşilin tepesi,
Eteklerine doğru koşan cennet Araf’ın.
Parlayan dengi-sergüzeşt’i,
Daha şafaklarına doğru tan ağartısının.
Beyazdaki süt, kızıl karmaşa.
Bebek ağladı, sekerek:
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;