Kalem içine sıkışan yeşilin tepesi,
Eteklerine doğru koşan cennet Araf’ın.
Parlayan dengi-sergüzeşt’i,
Daha şafaklarına doğru tan ağartısının.
Beyazdaki süt, kızıl karmaşa.
Bebek ağladı, sekerek:
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.