Dere...Söğüt...ve de BEN...

oturdum
bir dere kenarına
ayaklarımı salayım dedim
o serin sularına
söğüdün;
gölgesi düştü üstüme
dalları değdi sırtıma
yaprakları yapıştı yanağıma...
dere,
şaşırdı kaldı
söğütle benim aşkıma...

oturdum
o söğüdün altına
ayaklarımı saldım
derenin serin sularına
derenin;
sazları çarptı yüzüme
sesleri geldi kulağıma
taşları değdi ayağıma
söğüt,
şaşırdı kaldı
dereyle benim aşkıma...

oysa,
aşkım yeterdi
hem akana...
hem bakana...
onlar oldukça yanımda...

Fikret Turhan-Yalova,
02.07.2014