Dere Şiiri - Mehmet Ersoy

Tek başına
Denize ulaşmak isteyen
Bir dereydin
Hemde hiç bir ırmağın kolu olmadan
Kaynağında belli değil
Sen sendin derecik

Dallarından dökülen karla
Beslerdi söğütler seni
Tıpkı senin sularınla
Onları beslediğin gibi

Önce yemyeşil yosunlar belirdi
Sonra yılanlar çıyanlar içinde
Yatağını değiştirdiler
Tarlalarını sulamak için
Bentler kurdular senin boyuna bakmadan

İnatçıydın
Aştın hepsini
Önce tarlaları doyurdun
Bentleri yıktın
İsyan edip güneşe
Kuruyan ırmaklara nispet yaparak
Kurumadın yatağında

Bazen suların kabarsa da
Hep dere kaldın
Irmak olmadı adın

Sonra ben rastladım
Pırıl pırıl sularına
Eğilip yudum yudum tattım senden
Biran önce denize ulaşman için
Coşman için
Ağladım üstüne üstüne
Ellerimle parçaladım engelleri
Yılan çıyan oldum sularında
Denizlere varmak için

Ve seninle şimdi
Toplayıp çakılı kumu
Yol alırız
Denizlere doğru

Şubat 1990