Dere Şiiri - Yaşar Kanşıray

Hazin hazin ağlar akar bu dere
Göreni gark eder acı kedere
Yaşam sunar suyla gittiği yere
Hak rahmet dağıtır ah çekenlere

İçinde yıkayıp çatal kaşıklar
Kirletiyor seni aptal şaşıklar
Sana sual sorar dertli aşıklar
Başında dinlenen yar gitti nere

Bana neden garip garip bakarsın
Kalbim yaralıdır sen de yakarsın
Gece gündüz durmaz daim akarsın
Akıp gidiyorsun Mutlak kadere

Gönlümü aşkınla yakıp dağlama
Dertleri peşine takıp bağlama
Dide pınarımda akıp çağlama
Al götür beni de gittiğin yere