Dere akar yan gider,
Ardı sıra can gider.
Ben yârimi andıkça,
Sinem yanar kan gider.
Haydi, yârim bana gel,
Bahçemde eyvana gel.
Yandı yürek tutuştu,
Derdime dermana gel.
Dere yolun büküyor,
Suyun hırçın döküyor.
O yârimin hasreti,
Yüreğimi söküyor.
Dere coşmuş taşıyor,
Geçmeye can şaşıyor.
O yar benden küs gezer,
Keder boydan aşıyor.
19 / 03 / 2012
Kayıt Tarihi : 26.1.2021 17:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!