DERDİYLE AĞLAR
El ele bir damla göz yaş dökmüyor,
Bor kalsa tarlası, sürüp, ekmiyor,
Ağacı kurusa su da dökmüyor,
Vicdanı sızlayıp, yardım etmiyor,
Neler gördü neler kör değil gözüm,
Her insan kendinin derdiyle ağlar…
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta