Derdini Anlat Şiiri - Görkem Buğra Kızıl ...

İçinden geldiği gibi konuş,
Bir arı gibi sok ara sıra
Ama balın eksik olmasın.
Bir kelebek gibi uç gökyüzünde
Uçur kelimelerini,
Bür günlük ömrün var,
Unutulmasın.
Bahar bir misafir gibi gelsin gözlerine,
Yeşil görsün gözlerin
Ama kahve baksın.
Göklerdeysen
Yükseği gördüğün kadar yaşarsın.
Bir bardak çayı ikram et ona,
Alınganlık yapmasın.
Çiçekleri tatlı niyetine sun,
Güneşi kardeşin diye düşün,
Ayın ardından doğar,
Gözlerinin içinde batar,
O güneşle beraber batırırsın dünyayı,
Ben batırırım,
Engel olamazsın.
Güneş battığında misafir kalkar,
Yola vurursun
Ve kendi içinde kaybolursun.
Yalnızsın,
Kabul et artık.
,nsanları dost sanmamalısın,
Sarılma o kemiklere,
Birgün sen de toprağa karışırsın.
Tek gerçeği ölüm sanma,
Hayata doğarak başlamadın mı?
Bunu nasıl yalanlarsın?
Hatırlamıyor olabilirsin,
İlk geldiğinde gözlerin kapalıydı,
Giderken de ayı olacak.
Arada birkaç fark,
Büyük bir beden,
Yaşınla büyüyen günahlar ve
Günahlara eşlik eden sevdalar.
Değişmeyen tek şey; SEN,
Değişmeyen tek şey; GERÇEK
SEN, GERÇEKsin
Yalanlayamazsın.
Yatalak yatağına gidersin,
Seni yerin dibine sokanlar
Şimdi baş üstünde taşırlar.
Unutma!
Onlar seni sonsuza dek
Toprağa hapsetmek istiyorlar,
Önlerinde duramazsın,
Beni götürmeyin diyemezsin.
Sana son bir iyilik yapmak isterler,
Ölüm tarihini unutmazlar,
Tarihte yazılı bir ifade olarak kalırsın.
Mezar taşı senin kaderin,
Ağırlığınca coşar,
Çizgi boyunca yaşarsın.
Ölüm çığlık atan bir sessizlik gibidir,
Mezar taşında yankılanır insanın,
Sense benim kalbimden yansırsın.
İlahi adalet,
İlahi kader,
Ona engel olamazsın.
Gökyüzünden bakarsın kendine,
Kendini toprak görürsün,
Topraktan yapılmış bir kapıdan içeri alırlar seni,
Sesin çıksa da bağıramazsın.
Kalbimde bulursun kendini,
O vurmadan çıkamazsın.
Kıyamette bir atar kalbim,
Dünya yok olmadan
Sevdiğine kavuşamazsın.
Öldün sen artık,
Gölgesiz yaşayamazsın...