Derdinaz Şiiri - Erdal Ebem

Bahar gözlerine baktıkça
Yaşama umudum artıyor.
Görünmeyen bir düş var gözlerinde
Derdinaz.

Yıllar yılı kendimi oyalamışım.
Serpeş duyguların esaretinde,
Sensizliğe mahkûm oluşumu izlemişim.
Aşksız, aç, susuz, biçare.
Bilememişim Derdinaz

Ne zaman sensizliği hissetsem,
Zehirli sarmaşıklar doladı her yanımı,
Sensizliği görememişim Derdinaz.

Farkında olmadan gençliğime kıymışım,
Zindanları sevdam yapıp kendime,
Hasretini çekmişim yıllar yılı karanlığın,
Soğuk duvarlara dolanmış yüreğim,
Kördüğüm olmuş acılarım,
Çözülmüyor Derdinaz.

Ah Derdinaz;
Zamanın şımarık çocuğuna aldırış etmeden,
Dolu dizgin yüklenmişsin sevda yükünü
Ve yüreğinin en mahrem yerinde
Saklamışsın yıllar yılı.
İşte bu yüzden sen hayatsın,
İşte bu yüzden sararmayan baharsın gözlerimde.

Ne zaman hüzün çiçeklerine baksam
Aklıma sen düşersin Derdinaz,
Nasıl isyan etmedi duyguların.
Ben olsam elimden düşmezdi al çaput,
İmdat çığlıklarıma arkadaş eder sallardım sabah akşam.

İşte bu yüzden sen hayatsın,
İşte bu yüzden sararmayan baharsın gözlerimde.
Derdinaz.