Yıllar boyu methederek övdüğün
Can eğiren kirman imiş bilmedin
Dostum diye can özünden sevdiğin
Hem melez hem kırman imiş bilmedin....
Sen övdükce o arkandan hep sövdü
Sana çamur atan şeyleri sevdi
Senin şişirdiğin mülevves devdi
Düşmanına orman imiş bilmedin
Dost deneni topla çıkar çarp bölki
Bilmemende senin hayrına bilki
Ne etsen tuzağa basmaz o tilki
Zehirlemek; ferman imiş bilmedin
İSLÂMİ neylesin yürek yanıyor
Dıştan bakan ısınıyor sanıyor
İmtihanda; Hakk Teâlâ, sınıyor
Dert içinde derman imiş bilmedin
Kayıt Tarihi : 26.10.2020 21:28:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!