bak yine gece oldu sessiz sessiz
yine gözlerim ağlamaklı
sensizlik düştü odaya ağır bir hüzün ile
özledim birtanem özledim seni
Yanımda olmanı ne çok isterdi garip yüreğim
Bakışlarında ısınmak için erirdi bedenim
Derdimi unutup DERDİN olurdum yine
Sabahı beklerdim seyrederken seni
Günler ay oldu bak,aylar yıl
Hasret yaktı bedeni kül bile bırakmadı
Derdin adı sevdaydı,mesafe engel olmadı
Ya Rab diye dua eden dil usanmadı
Geceler gündüze gebeydi her zamanki gibi
Güneş doğardı,aydınlanırdı hertaraf
Yine öterdi kuşlar,açardı çiçekler
Gözlerim sende kalmasaydı..
Penreyi hafiften bir rüzgar tıklıyor
Gönlün perdesinden sevdam sızıyor
Lal olmus dilim,gönlüm coşuyor
Kalem dost,kağıt yoldaş olmuş yine.
Kelimeler ardı ardına gelemez oldu
Her harfin adı acı,hasret,
sonu 'amin'ler ile doldu
Söz kalmadı be can
Sessizlik işitilmeyen koca bir feryat oldu...
Duyulmadı ses,okunmadı dile gelenler
Kağıda küsmüş duygular,tükenmiş kalemler
Aşka susamış,sevdaya bezenmiş garip gönüller
Ararken izini derviş gibi yolunu da kaybedenler..
Şimdi bir mola vermenin vakti
Kapatmanın zamanı geldi gözlerimi
Derin bir uyku ister kederli yüreğim
Yarınlara ısrarla umut eden naçar biriyim
Umuda kar mı yağar? boran mı olur bilemem sonu
Kader diyip sığındım?
Bir tek kendime sorum
Dur der gönül,yaz der kalem
Doğumun ardında saklı ölüm....
Kayıt Tarihi : 6.3.2011 04:10:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!