Derdimle Hasbihal Şiiri - Selva Durmazemir

Kaç gece geçtı bilmiyorum acıyla
Sabir en buyuk arkadas oldu bana
Yalnizligin hançer gibi saplandıği anlarda
Sığındım yalnızların tek Dostu olan Güzeller Güzeli Mevlama
Umutla duayla yasadım aslında
Bazen de gözyaşlarima hakim olamadım gecenin koynunda
Biraktım onları sonsuzluğa
Arkadaşimdı onlar rahatlatirlardi beni aslinda
Yaralandım parçalandım duyan gören olmadı
Halimi hatrımi soran olmadı
Bir merhem getirip süren olmadı
Rabbimden başka feryadımi duyan olmadı
Bazen boyle dalgalanmalar yaşarken ruhum
Aslında bazen de derdimin dostu oldum
Hoşgeldin sefa geldin deyip sohbete durdum
Rabbimden geldi diye onun gönlünü hoş tuttum
Kahrın da hos lutfunda hos demis Yunus Emre
Ikisi de cana sefa demis ve devam etmis gonlunun denizinde
Dalmis Mevlanin rahmetine
Almis mertebesini ulaşmis Sevgililer Sevgilisine
Derdimi sabirla eritmekti niyetim
Umutlarımi dualarımla süsledim
Bu gece sanki başka alemdeyim
Dertler artik bana kusup gidecek gibi bir histeyim
Miyadini doldurduysan gule gule git ey derdim
Rahmandan olmasan ben seni hiç idare etmezdom
Rabbimden senin gibi bir derdin dusmanima bile ugramamasini dilerim
Esenleş ey derdim senin ebediyyen kaybolmani isterim