Derdim çok, dermânım yok,
Yoklukların varlığında,
Tam günbatımına sokulmuşum hayatın,
Ellerimde çocukların bile sevinmeyeceği,
Yalan, soğuk ve inançsız başarılar,
Tam içine girdiğimi sandığımda dünyanın,
Bir tekme ile dışarı atıyor beni, hatıralar...
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta