Derdim Şiiri - Ümit Işıkdağ

Gül kopardım diken battı karaydı hep sızılar
Kara kalem ak kitaba yazdı hergün sızıyı
Ömrümün defterinde çevirdiğim her sayfada
Hem acı hem tatlı ama hep adın vardı

Güz geldi salkım koptu üzüm düştü dalından
Geceleri saymaktan günlere varamadım
Bilinmezlik dağının ardındaki inciye
Yol yürüdüm varamadım, yaklaştım almadım

Bülbüldüm öten bağda,yurtsuz kalmışa döndüm
Bağ bozuldu,hazan oldu evsiz kalmışa döndüm
Tam kalbimin içinde hatırlanmayışlarım
Sarp kayaydım bir dağda,savrulan kuma döndüm

Ateş oldu içimde o özlemler o hasret
Ateş yaktı kavurdu kül bıraktı mazide
Sen benim içimde, sema başka alemde
Anlayan bulmak için kupkuru çöle döndüm

Dert sanki vatanında yabancılaşmak gibi
Dert ücra dert kör dert kimsesiz yaş gibi

Bir kuytu köşede anlayan yok yalnızım
Kalbim bir gül yüzlünün olmuş bu diyarlarda
Ne gülü görmek mümkün ne de o gül yüzlüyü
Yalnızlık yolum olmuş,gülyüzlüm de gökyüzü

On bin melek gelse anlatamam kendimi
Kitap yazsam satırlar hüznünden durmaz ağlar
Sevda bile şaşırır bazen Kerem'in haline
Kerem Aslı yı sevmiş, Aslı ise sevmeyi..