Derdi Yüzülmüş Nesimi’yim

güneşin doğuşuyla küsen doğu’nun ışıltısıyım
kardeşliğin aydınlık yüreğini taşıyorum
ütopyalar devşiren sülüklerin derin kuyusunda değil vatan bağrım
aç beyinlerin penceresinde açılan kaknus değilim
birlikteliğin arasında akan bengisularım akar
cennet ,meğer aynı doğruda doğrulanmakmış
cennet, meğer aynı çağrıda duyumsanmaktır
2
kayboluşun atlasında nurdan renkler yansır yüreğime
varoluşun metafizik künyesinde sonsuz özlemler yağar
doğuşun ikliminde kalır akla kent gerçekler
içlenişin ses bayrağı olur bizce konuşmalar
özgürlüğümün sevda toprağısın
tutku bayrağımın tohumları yeşerir hilal yüzünde
ay, ol hasretimin gecelerine
yıldız kal şahadet kokulu demlerime
bir aşka sunulmuş kardeşlik iklimiyle başlıyor sevmek
3
antik greklerin berduş tuvalindeki tavıl kült değil ruhum
yehova’nın kavlarına nema olan derin sülük adılı değil dünyam
yalınç özgürlüğümün mistik bülbülüyüm
bir gül istedim ömrümce koklamak için
bu yüzden istanbul birikir yamaçlarımın amaçlarında
seni bekler kalabalık yalnızlığım
çünkü fatih’in kızısın
alçakgönüllülüğün sevi meleğisin kara sevdama
fethinde kaldım elvedalar sığmazken yarama.
damla gelişlerin,provasızdı içimdeki çocuğun okyanusunda
sensizliğin kahyası olarak yaşıyordum y’aramın kayasında
vahimlerin vahalarını, ya da vahlarını okuyordum imkansızlıklara
ol vakilerin rüyasında arındım, arıtıldım sevdana
derdi yüzülmemiş nesimi olarak kendimi aştım
sevdim seni ….sevdim