O akşam, düşmüştü sokaklara...
Sırf ondan kaçarcasına...
Ama, nafile geri döndü!
O da biliyordu! Çünkü seviyordu...
Saat vurmuştu on ikiye,
Karanlıklar çökmüştü, üstüne...
Yola düşen gölgemin,
Yorgun, yol arkadaşıdır ömrüm...
Ve insan öykülerinin,
Raslantılı sularında, seyreden bir gezginim.
Rüyamda gördüğüm, umutsuz kadın,
Devamını Oku
Yorgun, yol arkadaşıdır ömrüm...
Ve insan öykülerinin,
Raslantılı sularında, seyreden bir gezginim.
Rüyamda gördüğüm, umutsuz kadın,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta