Kör kader beni azabından çilesinden hiç esirgemedi.
Bütün acıları verdiler yinede kalbim bünyem pes etmedi.
Boş verdim aşkı sevdayı bedduaların tuttu şans eseri.
Derdi çilesi bol dünya mutluluğa koydu engeli.
Bak şu ölüm fermanım azrailden mühürlü.
O yar bana değil bir sokak çocuğuna gönüllü.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta