Derdi Çekenden Sor Şiiri - Ali Murtaza Kaya

Yanmak zor imiş aşkın ateşiyle
Anlamazsan gönül pervaneye sor
Kan imiş akan yaşlar elemiyle
İnlemezsen gönül divaneye sor

Ah ile geçermiş keremin günü,
Lal olmuş dili kim ondandır ünü
Yârin olmadığı yerdir sürgünü
İnanmazsan bülbülü naleye sor

Sevda mı imiş düşüren dillere,
Mecnun misali bırakan çöllere
Gözyaşlarını akıtan Nillere,
Ağlamazsan coşmuş şelaleye sor

Eylülde dökermiş çınar yaprağı,
Kaplarmış hüzün her karış toprağı
Gündüzü heyula viran konağı,
Biçare yalnız bir amadeye sor

Mamur kalmış, metruk olan yerleri,
Ki aşk ile canlar vermiş serleri,
O gül yüzlü Hazreti Peygamberi,
Muhabbet diyarı Medine’ye sor

İnciyi altını kıymet bilene,
Zehri içene, sevdayı çekene,
Gel canımı al düşürme diline
Ferman yaz dermanı acuzeye sor

Ne mal iledir ne mülk içre gözüm,
Yalnız senden merhamet ister özüm
Kavlime sadığım yemindir sözüm
Dönersem haşyetli zebaniye sor