hüznün alnacında bir kez kırdıysan hevesini
duymaz hiçbir anı rüzgarda ürperen çığlığın sesini
Duymaz hiç bir gece ahla boğulan nefesini
sormaz hatırını kalbinin üzerinde esip geçen rüzgar
Gözleri şebnem tomurcuk nazlı bir gonca gülün
her sabah Yanağından bir damla dökülürmüş.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta