Ey Kadılar!
Dili olsa keşke konuşsa vicdan,
Memlekette hukuk kalmadı derdi;
Adâletten daha mühim mi cüzdan?
Hiç bir zaman böyle ölmedi derdi..
Duvarda yaldızlı harflerle yazar,
Devlete mezarı korkunuz kazar,
Sâyenizde gibi mahkeme pazar,
Garibin yüzüne gülmedi derdi..
Güçlüye işlemez kanunlar niye?
Babanın çiftliği sanki Adliye,
Bu şiir de benden size hicviye,
Cübbeler ilikli olmadı derdi..
Emânet değil mi makamlar söyle?
Tâlimatla işler yapılır öyle!
Hıyânet edilmiş olmaz mı böyle?
Yargı'ya yakışık almadı derdi..
Bağımsız, tarafsız nerede hani?
İtibâr katleden bir nev'i cani!
Hak hukuk denilen hikâye yani?
Terâzi dengeye gelmedi derdi..
Yalaka karakter kürsüye dolmuş,
Kendine vazife çıkaran bolmuş,
Adamına göre hükümler olmuş,
Musibet boşuna bulmadı derdi..
Tarsûsî, hukukçu olma zor işmiş,
Koltuğa oturan ham nefis şişmiş,
Dosyalar siyâsi, velhasıl fişmiş,
Ahâli gerçeği bilmedi derdi..
"Adem KAÇAR - 13/03/2019"
Adem KaçarKayıt Tarihi : 14.3.2019 07:24:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
"Oku!" emrini "Diploma al!" diye anlamış olmanın bedelidir yaşananlar.. Bir müslümâna "Kime bağlısın?" diye sorulmaz, tabi ki de yalnızca Allah'a bağlıdır..
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!