Huzuru bulamaz gayret etmeyen
Dertsiz baş ateşsiz duman gibidir
Gönlünü acıyla hiç öğütmeyen
Buğdaydan arınmış saman gibidir
Her zaman böyledir bu gerçek sihir
Beladır gönüle can veren zehir
Ateş gibi bir nehr akıyordu
Ruhumla o ruhun arasından
Bahsetti derinden ona halim
Aşkın bu onulmaz yarasından.
Vurdukça bu nehrin ona aksi
Devamını Oku
Ruhumla o ruhun arasından
Bahsetti derinden ona halim
Aşkın bu onulmaz yarasından.
Vurdukça bu nehrin ona aksi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta