Derde bandırdı beni Şiiri - Hüseyin Durm ...

Adam sandım güleç yüzü var diye,
Gülüşü maskeymiş, kandırdı beni.
Güzellikle övdüm candan yar diye,
Görünen haline yandırdı beni.

Ne gereği vardı maskeli yüzün
Riyakarlık imiş o tatlı sözün.
Duygular saklayan çürümüş öz'ün,
Dışından bir adam sandırdı beni.

Her şeyin çivisi çıkmışsa bile,
Sen ortama uyma, iyilik dile.
Yaşamın bir daha geçer mi ele?
Geçmiş hataları andırdı beni.

İyi kötü herkes gelip geçecek,
Ecel şerbetini her can içecek.
Ettiği yanına kâr mı göçecek?
Ölmeden mezara kondurdu beni.

Huyunu düzeltir farkına varan,
Düzeltmezsen elbet açılır aran.
Yalnız kalsan olmaz arayıp soran,
Durmuş oğlu derde bandırdı beni.