Feda etmeyen canı canana, bî vefadır,
Maksudu yar olanın, çektiği hep cefadır.
Nice sultan tahtları, yerle yeksana döndü,
Kimi ocaklar batıp, kimi yuvalar söndü.
Kays’ı Mecnun, Kerem’i yakıp da kül eyledi,
Ferhat’ı, Şirin’inin uğruna kul eyledi.
Mevlana’yı semazen, Yunus’u şair kılan,
Şenlik, Sümmani’leri meçhul yollara salan
Züleyha’yı yıllarca kahreyledi bu acı,
Lokman da bulamadı, aşk derdine ilacı.
Mücahit Gözütok
Kayıt Tarihi : 24.11.2020 13:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!