Hüzzam makamını,
Zevkle dinleyen Hüsran;
Bana haber salıp,
Masasında da
Yer ayırtmış.
Benden başkasını oturtmuyor.
Davete icabet vakti,
Geldi çattı.
Tutmuş kolumdan
Sürükleyerek götürüyor.
Takatim de kalmadı.
Yapacak bir şey yok artık.
Kefil olmuş bire kere,
Bana
Yalnızlık.
Anlayamadığım
Şu yaşamdan
Ayrıldık… (6 Aralık 2010 -8.şiir kitabımdan)
Kayıt Tarihi : 8.3.2017 15:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
öylece bir şiir işteee....
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!