Derbeder(Öz Eleştiri) Şiiri - Orhan Börcek

Sen ayakta sağlam dur keyfe keder derbeder!
Kendi düşen ağlamaz, düşmeden ağlanır mı?
Gelenleri beklerken gidenlerden bi haber,
Mizacına yakışan ram olmak mı, onur mu?

Tahtın fakir-fukara bahtın zifir kapkara,
Felek seni kul etmiş iki zalim çakıra.
Helâlini boşamak çok mu kolay bekâra?
Bir olmazı sevip de başın dara konur mu?

Dost ile muhabbetin cennetinde yaşayıp,
Nefsinin şehvetiyle cürüm olmak ne ayıp?
İçindeki efkârın cümlesini bir sayıp,
Dert dediğin nedir ki gelir-geçer denir mi?

Tavda elma yanaklı, avda volkan dudaklı,
Evde bir ilah ister hem de telli-duvaklı.
Haddini bil dellenme, hadi ordan pasaklı!
İkram olan çiğ lokma çiğnenmeden yenir mi?

Diyelim ki civansın; ahtın için ölürsün,
İcabında itliğin alâsını bilirsin.
Evvel Allah her dansın üstesinden gelirsin,
İyi düşün cevap ver! Kan, kan ile yunur mu?

Özün beylik düşünde gözün “şey”lik peşinde
Bu aşk sana mübah mı en olmadık yaşında?
“Ben vazgeçtim-oynamam” var mı gönül işinde?
Hükümdara hükmeden derbederi tanır mı?