Derbeder Şiiri - Nev-i Tecessüs

Sensiz geçen her gün
Dalımdan kopan bir yaprak gibi
Hüzün aşılıyor bana.

Umutsuzca bakakalıyorum ardından,
Boşa geçen günlerimi sayıyorum.
Avutmaya çalışıyorum gönlümü defalarca,
Elbette işe yaramıyor, beceremiyorum.

Sensiz, tüm hücrelerim isyanda çünkü,
Sensiz, her nefesim ciğerlerime saplanan bir ok,
Sensiz, her günbatımı hercaime giden bir sefer,
Sensiz, tüm güzellikler gözümde bin bir keder,
Gönlüm, derbeder.

Gözlerimi yummak istiyorum bazen hayata,
Aşk şarâbının zehrinde kederlenmek
Pervasızca ölmek istiyorum.
Senin gittiğinden de uzaklara gidip,
Bir daha dönmemek istiyorum.

Hem, sen yokken burada,
Ben niye duruyorum?
Elveda sevgilim,
Gidiyorum…