Derbeder Şiiri - Kadir Karakulakküçük

Küf kokan virane yatağındaki akşamlarda,
Duman rengi sabahlarda mı uyanacaksın?
Kahreden yalnızlığının şu vefasız kollarında,
Uykularında ağlayarak mı sabahlayacaksın?

Serseri ruhunda,hırçın rüzgar mıdır zaman?
Kırık aynalarda gizlenmiş gibi hep ağlayan.
Uykulu acılarına saplanmış sanki bir hançer,
Ağladığın rüyaları oynatan,karanlık geceler.

Kırk yamalı sefaletin,dar gelirken bedenine,
Caddelere sığmaz yüreğin,yürürken seninle.
Giydiğin tozlu elbiselerinde,çizgidir zaman,
Hasret yağmurlarını beklerken her an yanan.

İsyanların hırçın nehir gibidir,ağladıkça akar,
Sele dönen göz yaşların,bil ki seni de yakar.
Hasta yatağındaki gönlüne,verdin nice keder,
Halâ uyanmaz mısın,serseri ruhlu derbeder?