Dipsiz bir kuyu sesimin dibi kupkuru
Kupkuru ses kuyu, kalp kuru, iman hayat veren Su
Kalbimin ortasına aşk küreğini daldırdım, toprak Kuru
Rahman ve rahim olan Allahın adıyla dedim
O gün yüreğim de bulutlar oluşmaya başlamıştı
Bir kum tanesine sığdırırdım kalbimi
Şen olsun
Deryalar, ummanlar
Yol, durak, patika ve tozlu intizar
Rüzgar annesiz büyümüş bir sevgi gibi, sevgiye ihtar
Durdurak bilmeyen renk deliliğin de ve bu efsane
Anne yanın da çocuk, karşı kaldırım da rüzgar
Kimi, kimsesi ve kimsesizliğimin sesi
Sokakların ellerinden öpen bu kimliğimi
Çocuk bedenimden devşirdiğim
Umut rütbemi
Rahmetin çöl olduğu yerde, onun merhametini
Alican Cullaz
Kayıt Tarihi : 18.12.2020 14:27:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Alican Cullaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/12/18/dera.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!