Der Tod der Schmetterlinge
Niemand ist mehr da, der am Strand
Schlösser aus Sand baut!
Der Steine ins Meer wirft!
Der die Mauern der Stadt mit Blau,
Rosa,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
kelebeklerin hayatı beni hep etkilemiştir o muhteşem güzelliğin kısacık ömrü bunu almanca bir şiirde okumak güzeldi......yüreğinize sağlık....
artık herkes böyle yaşıyor bakıyor ve görmüyor etrafındakileri, herkes birbirine yabancı tek kişilik kendi dünyasında yaşıyor. ben iyiysem kimse beni ilgilendirmiyor düşüncesinde kimse kimseye umut olmuyor. olmaya çalışanlarda işi ticarete dökmüş illaki bir karşılık bekliyor...buda bizi renklerden uzak tutuyor herşey siyah beyaz oluveriyor ve renlerlerin kayboluşuyla ışıklar sönüyor ve kimse kimseyi görmüyor :(( umut ışıklarınızın hiç sönmemesi dileğiyle tebrikler....
yüreğinize sağlık
aynen öyle..
SOKAKATAKİ O YABANCILAR ASLINDA EN İYİ TANIDIKLARIMIZDI...
EĞER Kİ ZAMANIN BENCİL DURUŞUNA GÜVENİP KOPARMASALARDAKİ İÇİMİZDEKİ GÜLLERİ..
HEM ONLAR KANATSIZ KALDI HEM BİZ YAPRAKSIZ...
ÇOK GÜZELDİ ÇOK....
wundervoll...sher schön...
Bu şiir ile ilgili 6 tane yorum bulunmakta